عاوزنى اقول اشعار فى محمد الدره
مش قايل
ما انا لما قلت زمان يا بلادى يا رحبه جالو دا ولد سافل
و اللى انكسف منى و اللى اتلوى منى
وحطوا عيونهم من الخجل فى الارض
و بهدلونى و حدفونى لبعض
و قالوا بردك عيب
دا القاعه فيها بنات
و هى يعنى فلسطين مافيهاش بنات
والله دا فلسطين نسوانها رجاله
هما اللى عماله و احنا اللى جواله
الست عندينا يبجى ولدها طول الباب و تخاف تبعته مشوار
و هناك حريم من غضب
شايفين ولادهم دهب
و لجل ما يلمع اكتر لازم يدوج النار
و عاوزنى اجول اشعار !!!
مش جايل
خرفان
و دى حكايه و كان يا مكان
ولا يحلالى ايتها كلام اللا بذكر النبى الهمام عليه الصلاة و السلام
خرفان
و معزايه
و شجرايه
و بير بترول
و بيت عمران
و غيط سارح لفين ما عنينا ما تودى
و شمس اصيله
تجمع بيننا ولا تودى
و ديب فجعان
خرفان ميتكلوش فى يوم واحد
ميتهضموش
راح الديب لأول خروف
اطخن خروف
جال يا خروف ولاد اخوك متنغنغين و متنعنعين
و انت هنا فى اسوء ظروف
يادى الكسوف
راح الخروف علشان خروف ضرب الخروف
الديب حيسكت ؟
راح للخروف تالت خروف جال يا خروف شفت الخروف ضرب الخروف
احميك انا
و ادينى عندك مكان فى البيت هنا
راح الخروف علشان خروف اداله مكان
يوماً سنقرأ فى الجريدة يا بلادى اننا كنا خراف
سيجف هذا النفط فوق جلودنا
و نودع السبع السمان و نلتقى الفاً عجاف
سيدون التاريخ اسماء الملوك الظالمين الساكتين الكاتمين الصوت بين شعوبهم مثل الظراف
سيحاكم التاريخ حكام العروبة كلها و ينزع الاظفار فى سبيل الإعتراف
انى احبك يا بلادى مرغماً و اقول شعرا يا بلادى مرغما و الشعر ان مس السياسه يستحيل مصائبا
و الشعر ان مس الصعيديين مثلى يستحيل كحد سيف لا يخاف
انا لا اخاف
من كام سنه و احنا هنا بنهش بإيدينا الفيران
و نقول منتدخلش فى امور الجيران
نجشنا ايدينا نجش حنه و قلنا سنه
رمينا سلاحنا من ايدينا و قلنا هدنه
و بلدنا بكر بتغتصب
يعلى صوتها غصب عنها
نتهمها بالشغب
يا بلد ما ليها الا العجب
يا معرمين شعر و ادب
هى الرجوله مش تتوزن ساعة الغضب غير بالغضب ؟
ولا اللى يتاخد غصب مش برده يرجع بالغصب
يا بلد ما ليها الا العجب
يا معرمين شعر و ادب
من كام سنه و احنا بنسأل بهية على اللى جتل
و احنل اللى جاتلينوا بإيدينا
مدينا ايدينا للغريب و فى بعض
عضينا و عادينا
مين اللى ظالم فى الحكايه و مين جبان
منلومش على الديب اللى خان
احنا اللى خرفان
بالوراثه
الصبر واخدينة وراثه
و الطاعه واخدينها وراثه
و حاجات كتير مش وراثه احنا خدناها وراثه
انا كل ما افتكر تحية العلم يسرح خيالى
كان صوتى لسا عيالى بس عالى
كنت بأحس انى بأهز المدرسه
كان العلم من فرحتة يتهز على الصارى اللى شايله
طب كنتم ليه بتعلمونا نحفظ الود و جمايله
طب كنتم ليه بتعلمونا نكره الظلم و عمايله
لما انتم ناويين تسجنونا فى ارضنا كان ايه لزوم العلم و همومه و رزايله
طب كنتم سبتونا بهايم
كنا ننام مرتاحين
ازاى ابيع ارضى و انا عارف ان جسمة اصله طين
طب كنتم قولتم انى من اصل تركى او اوروبى
او ان جسمى اصله حلاوه او ملبس
اشمعنى طين
طب لما الطين يروح ايه اللى فاضل
و لمين احارب و افدى روح و لمين اناضل
و لمين احب و اعود و اشتاق و اكافح
مش قايل
ما انا لما قلت زمان يا بلادى يا رحبه جالو دا ولد سافل
و اللى انكسف منى و اللى اتلوى منى
وحطوا عيونهم من الخجل فى الارض
و بهدلونى و حدفونى لبعض
و قالوا بردك عيب
دا القاعه فيها بنات
و هى يعنى فلسطين مافيهاش بنات
والله دا فلسطين نسوانها رجاله
هما اللى عماله و احنا اللى جواله
الست عندينا يبجى ولدها طول الباب و تخاف تبعته مشوار
و هناك حريم من غضب
شايفين ولادهم دهب
و لجل ما يلمع اكتر لازم يدوج النار
و عاوزنى اجول اشعار !!!
مش جايل
خرفان
و دى حكايه و كان يا مكان
ولا يحلالى ايتها كلام اللا بذكر النبى الهمام عليه الصلاة و السلام
خرفان
و معزايه
و شجرايه
و بير بترول
و بيت عمران
و غيط سارح لفين ما عنينا ما تودى
و شمس اصيله
تجمع بيننا ولا تودى
و ديب فجعان
خرفان ميتكلوش فى يوم واحد
ميتهضموش
راح الديب لأول خروف
اطخن خروف
جال يا خروف ولاد اخوك متنغنغين و متنعنعين
و انت هنا فى اسوء ظروف
يادى الكسوف
راح الخروف علشان خروف ضرب الخروف
الديب حيسكت ؟
راح للخروف تالت خروف جال يا خروف شفت الخروف ضرب الخروف
احميك انا
و ادينى عندك مكان فى البيت هنا
راح الخروف علشان خروف اداله مكان
يوماً سنقرأ فى الجريدة يا بلادى اننا كنا خراف
سيجف هذا النفط فوق جلودنا
و نودع السبع السمان و نلتقى الفاً عجاف
سيدون التاريخ اسماء الملوك الظالمين الساكتين الكاتمين الصوت بين شعوبهم مثل الظراف
سيحاكم التاريخ حكام العروبة كلها و ينزع الاظفار فى سبيل الإعتراف
انى احبك يا بلادى مرغماً و اقول شعرا يا بلادى مرغما و الشعر ان مس السياسه يستحيل مصائبا
و الشعر ان مس الصعيديين مثلى يستحيل كحد سيف لا يخاف
انا لا اخاف
من كام سنه و احنا هنا بنهش بإيدينا الفيران
و نقول منتدخلش فى امور الجيران
نجشنا ايدينا نجش حنه و قلنا سنه
رمينا سلاحنا من ايدينا و قلنا هدنه
و بلدنا بكر بتغتصب
يعلى صوتها غصب عنها
نتهمها بالشغب
يا بلد ما ليها الا العجب
يا معرمين شعر و ادب
هى الرجوله مش تتوزن ساعة الغضب غير بالغضب ؟
ولا اللى يتاخد غصب مش برده يرجع بالغصب
يا بلد ما ليها الا العجب
يا معرمين شعر و ادب
من كام سنه و احنا بنسأل بهية على اللى جتل
و احنل اللى جاتلينوا بإيدينا
مدينا ايدينا للغريب و فى بعض
عضينا و عادينا
مين اللى ظالم فى الحكايه و مين جبان
منلومش على الديب اللى خان
احنا اللى خرفان
بالوراثه
الصبر واخدينة وراثه
و الطاعه واخدينها وراثه
و حاجات كتير مش وراثه احنا خدناها وراثه
انا كل ما افتكر تحية العلم يسرح خيالى
كان صوتى لسا عيالى بس عالى
كنت بأحس انى بأهز المدرسه
كان العلم من فرحتة يتهز على الصارى اللى شايله
طب كنتم ليه بتعلمونا نحفظ الود و جمايله
طب كنتم ليه بتعلمونا نكره الظلم و عمايله
لما انتم ناويين تسجنونا فى ارضنا كان ايه لزوم العلم و همومه و رزايله
طب كنتم سبتونا بهايم
كنا ننام مرتاحين
ازاى ابيع ارضى و انا عارف ان جسمة اصله طين
طب كنتم قولتم انى من اصل تركى او اوروبى
او ان جسمى اصله حلاوه او ملبس
اشمعنى طين
طب لما الطين يروح ايه اللى فاضل
و لمين احارب و افدى روح و لمين اناضل
و لمين احب و اعود و اشتاق و اكافح
